GÖÇMEN KUŞLARIN ELÇİSİYİM...

Göðün kararttýðý kadar yýldýzlarým:
Ötekileþen ruhlarýn Tanrýsý sevdalarýn da
Baþ þehriyim.
Yine gönül hutbemde sana dair;
Fikrimde deli rüzgâr
Aslýnda aþkýn teðet geçtiði
Coðrafyalardan aþýrdým seni
Sesimi duyanlarýn
Titrek ruhlarýna eþlik ettim
Bir Nisan gecesi.

Sonramý yüklendiðimden beri
Seninle tezat gölgelerin düþmanýyým,
Dostluðun deðil kýyýsýnda
Merkezindeyim gerçi
Ýçimde ukdedir maðlup düþlerim
Varsýn yerin dibine geçeyim
Bir þafak vakti
Doðmayý erteleyen güneþin
Tebessüm yüklü çehresiyim
Yine azat edildiðim ülkelerden kopup gelen
Göçmen kuþlarýn elçisiyim.

Þah damarýmdan yakýnsýn
Demenin verdiði huzur bile
Yerleþik hüznümün kýyýmý
Varlýðýmý adadýðým
Ve yeni yetme mutluluklarýn da
Baþ tacý bir esinti.

Hem makberi hem mahþeri yüklendiðim
Zamanlardan arda kalan üç beþ zerremle
Büyüdüðüm mü yalan?
Sevip dirilen hücrelerimde
Yeknesak varlýðý elemin
Dün çöküþlü hezeyanlarýn
Son bulduðu
Ana kýtasýyým iþte
Derbeder varlýðýmýn
Seninle erdiði
Aþkýmla eriyen sarkýtlardan
Kopup gelen çýðlýðýmý
Ne mutlu duyan sen yarýma.

Sensizlikle geçen ömrün
Artýk kaçýncý faslýysa
Son verdim dünüme
Ömrümü adadýðým
Zulmüne siyahî gölgelerin
Üstelik asla da sormadým:
Ne için.

Gönül gözümün muhabbetine vakýfým
Senli kýtalarda,
Senli yaralarda
Yine mihrabýmý saran
Tutsak aþkýmýn günahýna girmesin
Yeter ki eþrafým.
Varsýn tek kalayým;
Aramýzda yýllar, yollar olsa bile
Olmadýðým kadarým
Batýk ruhumun dergâhýnda
Sevip dirilen çiçeklerin diliyim:
Bazen gül tadýnda
Bazen menekþe
Dikeni olmayan deðil dikenini batýrandan
Kork diyenlere niyazým:
Yeter ki soldurmayýn.


Sosyal Medyada Paylaşın: