SEVMEYİ ÖĞRENDİĞİN GÜN DOĞACAKSIN

Zaman zimmetine geçirdi makberi
Gönülden dökülen sözcüklerin vebali
Vardý üzerinde beþerin.
Kanýksadýðýna ihanet eden
Þerrine lanet iblisin
Yalan çukurlarýnda ölmeyi dileyen
Azap.

Gökten alacaklý Tanrý:
Erdiði hidayeti umursamayan
Aslýna ihanet
Yine kezzap döken
Notalarýna,
Yanlýþ dolu hayatlarýn
Göz çukurlarýnda
Korunaklý dünyasý aþkýn.

Bir dokun iþitmediði ahlarýn sancaðý;
Bir iþitse de
Cevabýný verse ansýzýn
Göklerin Tanrýsýna sýðýnan
Melek kanatlarýnda dökülen kibri yok sayan
O titrek sesinde hüznün
Mutluluða ýþýk yakan cinasýn.

Þimdimi kundakladýlar,
Diyenden kork.
Sonramý bile bile tehir ettim diyenlerin
Meali aslýnda
An’da konuþlu kaderin
Yüreklerden taþan suru.

Dibe vurduk
Dip dibe acýlar
Derinlerin sükûnetini çaðýrýr
Nice kul nice ruh
Aslýna ermekle
Aklýn ermediði arasýndaki
O küçük dokunuþ.

Zanlarýn köküne kibrit suyu döken
Belli ki tarhý bunca isyanýn
Yine demlendiðini
Derleyen hüsranýn
Açýk ara farký
Bir bilinmeze þerh düþen
Bilindik kehanet
Yine yoldan çýkmýþ
Huzurun yeknesak huysuzluðunu
Teyit eden mekanizma:
Nasýl da donanýmlý kin ve nefret
Zamanýndan önce
Kesildi bunca acý bunca bilet.

Kaynakçasý hazansa ömrün
Kayda deðer ne kaldý
Getirdiði günlerin?
Oysaki sýzýsý yakamoz;
Hatýrýna aþkýn
Yoz bir nedamet
Gönül gözüne ne perde çek
Ne çivi çak
Ýblisin kibrine.

Hâþâ, Rabbim:
Hamd ettiðim kadarým
Nisyanlarýn hükmüne eren
Çatýk kaþlarýnda evrenin
Diyeceklerine ahir ömrün
Bir sözcük daha ekerken
Beþerin titrine.

Doyumsuz hücrelerinde
Doyamadýðýmýz nefret ve zulme
Gece yarýsýnda çakýlý kaldýðýmýz
Karanlýðýn zikrine
Dokunduðumuz kadar asiliz:
En büyük teyakkuz yine nefsin sunumu
Zaman aþýmýna uðrayan insanoðlu
Aç gözlerini
Tükettiðin kadar,
Sevmeyi öðrendiðin gün
Doðacaksýn
Küllerinden doluþan evrene.
Bir isyana çöreklenen
Nisandan çaldýðýn
Huzuru bile çok görmek neymiþ
Göreceksin.

Sosyal Medyada Paylaşın: