ÖZLENİR
Bilinmez, yüzün nasip olur mu tekrar!
Düþündükçe efkâr gelir, gam gelir.
Her an söylesem de unutulur mu ikrar?
Senle yaz da özlenir, güz de özlenir...
Sensiz yolculuklar, süresiz sürgün.
Gecelerden, gündüzlerden,gönül dilenir!
Kavuþacaðýz diyorsun ama birgün...
Seninle bir de özlenir, bin de özlenir...
Saatlerle kalýnýrsa, günlerce baþbaþa.
Sensiz ne derya, ne de kar izlenir!
Sensizliðin vururken bir boþ baþa.
Iþýk ýþýk bölünen, geceler de özlenir!
Vuslatýn meçhulünde dolaþýrken.
Soðuk bir nefese hasretin gizlenir.
Yakamoz bir bize gelir sanýrken.
Yakomozun ihaneti de özlenir...
An olur ürperiririm bir benzer sesle.
Umudum bir benzerlikle tükenir.
Gözlerinde mehtabý bekleyen hevesle.
Elini isitacaðým günler de özlenir...
Bir yalana kanýp etmem iltifat.
Sanma göz yaþým samyelinde erir.
Göz yaþý, hasretin bunlar hakikat.
Ellerinde bin zemheri de özlenir...
Dolaþmakla bitmez sensizliðin sahrasý.
Hasrete dayan demek yetmez bilinir.
Ömür dediðin, sensiz iki nefes arasý.
Geliþinde özlenir, gidiþinde özlenir.
Yetmiyor anlatmaya sözcükler sensizliði.
Estikçe hasret, alevlenir, közlenir.
Kimle anlatayým sana ben kimsesizliði!
Kocaman sonlar da özlenir!
Keskin bakýþlarýndan yürek bin parça,
Olsun! Küllerinden de filizlenir.
Kavuþmam hasret gidersem aþka,
Sensiz, ölümler de özlenir...
Burhan SEVÝMLÝGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burhan SEVİMLİGİL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.