Da

Cisimleri
Renkleri boðuyor karanlýk
Gecede
Bir köþede süs yoncasý oluyorum
Zamanda hep geçmiþi gören gözlerim
An içinde ellerim içi kaygan bir sakar

Yoktu bir anlamý yakýnlýðýn, uzaklýðýn
Ýçteki harý tutuþturmak için bedene üflenen
Gelip geçiyor bir sine dolumunda

Soluduðumuz kin ve nefret
Haset ve aldanýþ
Yavaþça ölüyor her nefes alan
Dönmeye baþladýðý noktaya geliyor dünya
Günbegün
Derece derece uzaklaþýyor insan
Cana ve canlýya
Ve cansýza bakýþ açýsýndan

Tüm perdeler kapandý
Evlerin dünyayý gören pencerelerinde
Ýnsanýn harcý da biraz evden bozma
Her zaman diliminde

Yoktu bir anlamý anlam aramanýn da
Da...





Sosyal Medyada Paylaşın: