Kanatlarına iyi bak
Gökyüzü don/du...
Dudaklarýmda gül yapraðý ömrü
Uzandýðýmda pencerelere
Güneþten baþka ne kalmýþtýr geriye...
Kuyudan sabrý çeken gün aklý
Çocuk seslerini duyar mý sokaða çýktýðýmda
Kulaklarýmda kendini bilmez uçurum
Bir ýrmaðýn türküsüyle suya düþen
Yine derinlerde yüzüyorum mutlaka
Kelimeler sekerken ip üstünde
Þiirler toparlayamýyor beni
Yalnýzlýk bulutsu aðýrlýðýn yükünde
Sessizliði emziren ayna lal
-hiç mi bahar gelmez bu kente
Çoðalýp durdukça kuþlar-
D/üþüyorum
Ayþýðý/
Fesleðenler
Herþeyle bir
Kendi kalabalýðým beni tanýmýyor
Üstelik
Uçurtmalarý koparýlan rüzgarla dans ediyor ayaklarým
D/üþüyorum
Üþüdüðümü unutarak
Ellerim,
Duvarlara uçaklar çiziyor
Yollar aðlýyor
Kim bekler ki seni küçüðüm
Alabildiðince koþ
Sakýn yitirme umudu
Dilimin ucunda uzunca sessizlik
Bana biraz gökyüzü ver
Karanlýðýn tenha göðsünde
Kuytu bir yerdeyim..
-kanatlarýna iyi bak-
’Sevgi kuþun kanadýnda’
Hayallerin peþinden koþmak
Bulutlarýn üstüne çýkmak gibi
Zaman herþeyin ilacý/
Herþey zamanla doðru.
Bekle beni döneceðim küçüðüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.