PARA...
PARA…
Ayaklar altýna alýndýðýnda,yüceltir insaný,
Baþýnýn üstünde tutaný, alçaltýyor demek,
Servet ayaðýnýn altýnda,kullan sen imkaný,
Ona ulaþmak içinde,gerekir biraz eðilmek…
Fazlaca tamah edersen,inancýn gider çöpe,
Dünyalýk yetmiyorsa,saklayýp doldur küpe,
Adamlýðýndan ötürü,sevenlerin ellerin öpe,
Geride býraktýðýn için,layýk mýdýr?Sövülmek…
Alavere,dalavere elde etmiþ isen para,pulu,
O senin efendindir,sen olmuþsun onun kulu,
Yaþam ve tecrübe yeter,yoktur bunun okulu,
Yetmez;Vaylar baþýma deyip de, dövünmek…
Alemde iki ileri bir geri gitmeyle,yol alýnmaz,
Haklýyým demekle,hiç zaman haklý kalýnmaz,
Varým,variyetim vardýr,deyip ortaya salýnmaz,
Teneþirde paklanýnca,helal kefene bürünmek…
Þeyhim;Derki nicelerini ben gördüm,duydum,
Kendine itiraf eder,Yarabbim þeytana uydum,
Aþikarda söylediði,ak kaþýðým,berrak suydum,
Tekrarlayýp duruyordur,boþu boþuna övünmek…
Nurettin GÜLBEY
Saat : 09.58
10.04.2018
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.