Ne mutlu…
Tanrý’nýn rahmetine hiç mi hiç yorum olmaz.
Kâmil insan olmanýn hazzýna doyum olmaz.
Kul hakkýnda kalana aðlamak çözüm olmaz.
Huzur ile kýyamda duranlara ne mutlu.
Kutsaldýr Vatan, Bayrak, yapmamalý ihanet.
Dokunmasýn mülküne bin bir çeþit melanet.
Deðer biçilmez asla Atalardan emanet.
Vatan için canýný verenlere ne mutlu.
Yaratmýþ Yaratýcý, ilmini sunmuþ bize.
Araþtýr aklý kullan kanma dönek vaize.
Gideceksin nihayet sarýlýp bir top beze,
Kainatýn sýrrýna erenlere ne mutlu.
Yaklaþýr sevgi ile yaratýlmýþ canlýya.
Güçlülerden korkmadan destek olur haklýya.
Bakmadan kimliðine gördüðü her farklýya,
Ýlmek ilmek dostluðu örenlere ne mutlu.
Sizin olsun saraylar gecekondu ne halde?
Ýnsan olma erdemi ne parada ne malda.
En muhteþem saraylar sevinen bir gönülde.
Bir yoksulun halini soranlara ne mutlu.
Mutluluk mu dediniz? Kutsaldýr bir aile.
Eþlerin arasýnda olmazsa hiç bir hile,
Yaþanmaz hanelerde ne telaþ, ne gaile.
Yataðýna huzurla girenlere ne mutlu.
Sevgiyi ve þefkati arar durur her çocuk.
Günümüz vahþetinde kurþun bile yer çocuk.
Muhtaç kalýr bir ele, ana, baba der çocuk.
Körpecik bu canlarý saranlara ne mutlu.
Oynanýr bir tiyatro karýþmýþ haklý haksýz.
Doðru ile yalaný söyleyen diller farksýz.
Hava karardý Macit, yürüyen gemi çarksýz.
Ýbret alýp gerçeði görenlere ne mutlu.
Mehmet Macit
08.04 2018
Dikili/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.