Ýr
Sevginin Sükuneti
Bütün gördüklerin, her þey yalan mý sandýn?
Sen benim gönlümün aþkýyla kuþandýn.
Kalbinin oyuklarýný sen hala var mý sandýn?
Ben onlarý kendi sevgimle donattým.
Yoksa tüm bunlar gerçek deðil miydi?
Kalbindeki mýsralara gönül verilmez mýydý?
Yüzündeki sýcak gülüþün güveni olmaz mýydý?
Halbuki kalbinin hýzlandýðý zamanlarý,
Aþk olarak tanýmlamazlar mýydý?
Sen bana fýrtýnanýn güneþi olmuþtun oysa
Gülüþünle etrafý aydýnlattýn adeta.
Sana kalbimden bir parça söyleyeyim mi?
Sanýrým ben o gün aþýk olmuþtum sana.
Ama hislerim karþýlýksýzdý, vazgeçilmezim
Gözlerinin rengi kalbime kazýndý, sevgim
Ellerimin içinde boþ döndü her zaman, kalbim
Yollara düþse de seni sevecek her daim.
Mutlu etse de beni bu düþünceler,
Yanýmda oluþun her yere tebessüm eder.
Kalplerde açar çiçek, dalgalanýr denizler,
Medcezirler aya bakar gülümser.
Benim sevgim parlatýr yýldýzlarý, sevgiler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.