Dost Ara Güler’in Objektifiyle Ýstanbul’u tatdým.(*) Genç kalmýþ Kocakarýnýn Kare-Kare Sokaklarýný dolaþtým.
Ýnsanlar gördüm Genç-Yaþlý, yaslý ve neþeli benziyordu size-bize. Kara, beyaz, solgun, buruþuk Tenli unutulmuþ Dize-Dize.
Onunla karþýlaþmadým, Acý bir Kahve dostluðunu bile tadmadým. Ama o gizli-gizli ap-açýk çekmiþ beni hapsetmiþ Kara-Kutusuna yapýþtýrmýþ Kaðýda Kerata. Mekaný yakalamak Açýsýndan, Usta bir Fotoðrafçýdýr Mimar Sinan!
Ara Güler’i gördüm dün Ekranda. Umut ve Kaçýrýlmýþlardan arta kalan yaþlý ve yaþanan Hatýralarla bir yýðýn Zaman sýkýþmýþ objektifine. O çeke-çeke sündürüp uzatmýþ Aný takýlýnca Gözüne ölümsüzleþtirmiþ Mekaný, Anýlar Düze-Düze oluvermiþ Müze.
(*) Bu Þiir; Almanya’nýn 3 Sat ve Arte Televizyonlarýnda Mart baþýnda yayýnlanan Ara Güler’e Özel Programdan esinlenerek yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.