Bilirsiniz birbirlerine; "- Ahlaksýz, Yalancý, Hain!" diye küfreden Aslan ile kötü bir Keçi(*) Günün birinde ince bir Köprü üstünde karþýlaþmýþlaaaaaaaaaaaaar. Sýrýk dar, Keçinin Patisi kadar. Aþþaðýsý Uçurum, zor bir Durum.
Ormanýn Kýralý Aslan; "- Git geriye!" demiþ yalandan; "- Karþýya geçersem sayende Ýttifakla gelir, Kýral olurum, sana 3’ün Bir’ini verir seni korurum!" demiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiþ
Her neden ki, yaþlý ve kötü Keçi -ki Ormanda ÝYÝ ve gençleride varmýþ- Yalancý Aslana inanmýþ kanmýýýýýýýýýýýýýýýýýýþ. Çünkü Kýral Keçisiz, Orman Kýralsýz olmazmýþ.
Danýþýklý-Düðüþle gerileyen; "- Sonunda ben kazanýrým!" diyen, yanlýþ Hesap yapan, Çýkarýna bakan, Sürüsünü satan yaþlý ve kötü Keçi gitmiþmi Kýçýn Geri, kaybetmiþmi Dengesini ne? Düþmüþ Uçuruma;; "- Meeeeeeeeeeeeee!"
Aslanda böylece geçivermiþ karþýya; "- A, aaaaaaaaaaaaaaa!" oradada ÝYÝ ve yeni bir Keçi daha, valla!
(*) Ýstanbul’da katýlma zorunluðu olduðum büyük Oðlum Malte’nin Düðün Töreni nedeniyle Þiir yazmaya 6 Ay ara vermiþtim, özür dilerim. Bildiðiniz gibi; ÝSTANBUL PEMBE Þiirleri Hayvanlar için yazýlmýþtýr ve Ýnsanlarýn alýnmaya asla haklarý yoktur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.