bazen kücülürsün kendinden sokak büyür dar gelir yaþam titrek oda suskunlaþýr
icin seninle konuþmaz birþeyler gider ( icinden ( fark edemezsin
dolu olan yanýn hafifler sonra düzelirsin deli aklýnla normal insanlar gibi düþünürsün alevler söner duygularýn durur mutlu olduðun her dakka sanki biter
ertelenme gibi onu düþündüðün özlem kucaklamaz ellerin boslukta yüreðin sakin bir kýyý gibi dalgalar rüzgara küser sanki her þey o arada kalýr
yaþatamazsýn artýk onu elinden gelen hüzün yüreðinden bakan özün caným dediðin her dakka erir
bir daha o anlar geri gelmez meçbur kalýrsýn.
iç sesin kýþýlýr dýþýn iþe güllük güneþliktir
gökkuþaðý icinde bir iz býrakýr zaman o artýk senin bir yanýndýr bitmez tükenmez
sona erer ama baska olmaz artýk
kabul edersin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
arıkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.