maviş...

güneþ
fakir ama emdanlý bakýþý ile doðuyordu
bu gün farklýyýdý güzellik rehberi
bir kadýnýn zarif bilekleri gibi


narince rüzgara nefes nefese
kücük dudaklarýnýn her kývrýmýnda
baldan öte
candan ileri kirpik batmalarýyla gülümsüyordu


o
yapayalnýz yüreðimin
en derin hüçresine ýþýldýyordu
suya düþen yasiminler gibi narin ve ürkekti


kokusunda
buydað rengi baþaklarýn
yaðmura ilk sarýlmýþlýðý sinmiþti
ruhunun en derinliklerinden


buram buram ceþaretin gözleri alevce akýyordu
ay eteðinden onun yüzüne serpmiþti
gören bir daha bakmak icin uyanýk kalamazdý
kum tepesinden ilk defa onu görmüstüm


maviydi
ve cok içliydi
yüreðinin her katmer duraklarý
insaný adate kendine cekiyordu



þaþýrmýþlýðým
bir kaç dakka kalp hizzama kadar
nefesimi almýþ kanýmýn ici yangýn kýzýlý gibi sarsmýþtý
ölümü özlemek buydu demiþtim



cok güzeldi gülüþleri
ve yüreðinin kýyýsýnda olmak icin
bin kaç asýrý yaþamak isterdim
seni yaratan inanýlmaz...



süpe yok
mavi kelebek...
Sosyal Medyada Paylaşın: