Güle Benzersin

Neden böyle mahzun, üzgün bakarsýn?
Bülbüle darýlmýþ güle benzersin.
Hevesin kaybolmuþ, boynun bükersin,
On yerden kýrýlmýþ dala benzersin.

Vefasýz ellerde heba olmuþsun,
Gülmeyi unutmuþ, gamla dolmuþsun,
Sararmýþ mah yüzün, hepten solmuþsun;
Yaðmuru kesilmiþ çöle benzersin.

Habersiz geçiyor, baharlar, güzler,
Titretir bam teli, mýzraplar, sözler,
Yüreðe düþerken kor harlar, közler;
Rüzgârda savrulmuþ küle benzersin.

Gözden ve gönülden ýrak düþmüþsün,
Dereler, tepeler, daðlar aþmýþsýn,
Sabrýn tükenmiþ de artýk taþmýþsýn;
Yalnýz, unutulmuþ ile benzersin.

Talihin kör imiþ, yazgýnsa kara,
Mesut edememiþ, ne pul, ne para,
Aþktan uhde kalmýþ, içinde yara;
Acýyla karýlmýþ bala benzersin.

Kim þiirler yazar selvi boyuna?
Her zaman denk düþmez, huyu, huyuna,
Sevda nehrinin bir damla suyuna;
Hasret býrakýlmýþ göle benzersin.

Haydi bir gülümse, bitsin bu keder!
Farz et yaþamadýn, þimdiye kadar,
Üzüm gözlerine bir ömür adar;
Alaca’yý sarmýþ yele benzersin.

24.03.2018
Muhittin Alaca





















Sosyal Medyada Paylaşın: