Çığlık
Karanlýk gecelerin sis yüzünde umutlarý kirletiyorlar Anne!
Rastladýðým gölgeler þairlerin aðzýnda uçurum
Gökyüzü sanki ikiye katlanýyor
Arasýnda giz parçalarý ve kýr çiçekleri
Þehrin ortasýnda usul usul ölüyor
Bir çocuðun nefesine dolmadan baharlar
Kapatma pencereleri
Baþýný çarpýp kanatan güvercinlere yem veriyorum
Ikisi de bir aðaçta tek olmayý bekleyen
Ince uðultuyla sevda kokuyor
Soluklarýnda bir iç ki
Kalbime desen çiziyor
Ne olur intiharlarý hatýrlatma
Ört üzerlerine gizli bir örtü
Yüreðim üþüyor
Anne
Sisli denizlere açýlan aynalarda
Kaç defa ay göðsümü yaladý
Ki aklýmda günler
Yakýlmamýþ mum gibi hecelerken geceyi
Koridorlarý kullandým
Sevgilim orada Anne
Bakma sen meltem rüzgarýyla tenimi sýyýran yapraklara
Yaðmur dalgasýyla duvarýma inen telaþlara
Çýplak kavgalardan korkmuyorum
Elleri cebinde delikanlý hasret bekliyorum
Alnýmdan öpüyor mavi ýrmak hýçkýrarak
Kimsesizliðimde ayaða kalkýyor kuþlar
Özlemek nedir öðreniyorum
Anne
Ey benim fýrtýnalar koparan umudum
Ey benim yalnýzlýðýmýn yegane ýþýðý
Iki çýðlýk arasýndan sesimi
Saksýya su verir gibi
Öpmeni istiyorum
Öyle içten
Öyle derin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.