Suphi

(Yenilenmeye hazýr ölü bir deri duruyor aðzýmýzýn tabutunda. )



Suphi!
Ýþte bak burada ; ortasýndayým hayatýn
ve kalbim çýrýlçýplak.
Saðaltmak istiyorum / dünden kalan ne varsa
ne varsa dilimin dibeðinde
bir balta hýrsla parçalýyor
içimin içindeki nar korkusunu.
Bak diþlerimin dibinde ve bu kan akþamýnda
bak!
kasýklarýndan vuruluyor
Adem’in oðlu.
Sonra sancý...
sonra sancý Suphi
sonra tenimden terine karýþan zamanýn tuzu.


.......



Suphi !
künhüme vara vara çarpýyorum usuma
usumda bir dolu paradoks.
Bir sürü vahiy geliyor; bilmem hangi kuþtan
"çevir otuzüç defa bir kelâmý diyor."
Lâkin dilimin kilidi aðzýnýn içinde
aðzýn ;
þehvete bulanmýþ bir maðra kuyusu gibi.
Derin.
Ve yalnýz bir eleman gibisin
peltek sözler kümesinde.



.......



Aldýrma bana Suphi !
aldýrma dilimin bu kesret haline.
Hem bak Tanrý bile gülümsüyor yedi kat yukarýdan
ipek ibriþimli kundaðý sararken gövdene.



.......



Suphi!
þimdi son kez üfle avcunun içindekilere
ve bir asfalt üstüne dök bizi
þahit olsun imansýz diller bu savlete.
Biz eski bir istiharenin yeþil tabiri
tanýdýk bir intiharýn çürük ipiyken
üfle ve dök bizi !
merd-i meydan bilmeyen
kuklalar önüne.



Rüzgâr //
Sosyal Medyada Paylaşın: