Kar
Örtününce bulutlar gümüþten perdesini
Aþkýný suya iþler beyaz dantela gibi
Salýnýp kimselere duyurmadan sesini
Dökülür gökyüzünden arzý istila gibi
Titreyen nefesiyle üþürken tendeki can
Hýzlanan adýmlarýn sonunda bekler hüsran
Kanadýný sessizce açýp uçar da bazan
Ansýzýn tipi olur, yolcuya bela gibi
Daðlarýn doruðunda taht kurup kendisine
Þehirlerin üstüne uzanýr sine sine
Nehirlere karýþýp döner efendisine
Yýldýzlardan kam almýþ ulvi itila gibi
Yüklenip bütün sýrrý gördüðü her gerçekten
Ýþve ile fýsýldar geçmiþ ve gelecekten
Uykuya soyunmuþken yorgan olup ipekten
Topraðýn mahremini sarar iptila gibi
Çekilen her nefesin sonu izmihlal diye
Aþktan gayrý serveti, siler kýyl-ü kal diye
Heves olur Uraz’a, vuslat istikbal diye
Arýya çiçeklerden yükselen sela gibi
Erol URAZ 18.01.2018 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.