Yine yüreðimin suskunluðu geceye düþtü
Yer sustu
Gök sustu
Adýný söyleyen dilim sustu
Aldýrma suskunluðuma
Suskunluðumda bile avaz avaz seni söyledim
Aklým ve fikrim sana hizmet etti
Gözümde ýþýk,
Yüreðime atýþ oldun
Ana dilim gibi sevdim seni
Telaffuzu zor her cümlede çýktýn karþýma
Þiir oldun
Çay oldun
Umut oldun
Kokusu üstünde taze ekmektin sen, bana...
Bu yüzden olur olmaza özledim seni
Yokluðuna sövdüm
Ýçim yandý,
Yüreðim daraldý
Gözlerim gözlerine deðince,
Sesin sesine karþýnca ayaklarým yerden kesildi...
Seni andýkça caným yandý
Yanýp yanýp külle karýþtým
Sensizlik baþa bela, noksanlýk
Aklýmýn karmaþasý
Yüreðimin sýzýsý...
Artýk ne kaldý bizi omuzlayan bir kaç kelimeden baþka
Þiir diye yazdýðým
Yüreðimin feryadý
Yokluðuna sitem
Yalnýzlýðýmýn resmi...
Bir çift gözün esaretinde kalmýþlýðýmdan
Unutmak istedim herkesi, her þeyi
Kendimi, sesimi
Dedim ya silmek istiyorum hafýzamý
Kendime bile mecalim yok
Kocalmýþ bir þehir kadar yorgunum!
ASMEROZ-62
Gülþen Polat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.