Hüzünlü vakitlerin ellerinde ýslanýrdý düþlerim
Kayan bir zeminde dik durma telaþýndayken
Her yaðmur damlasý gözümden düþeni saklardý
Ve yolum hep aðlayan þiire düþerdi
Bu kaçýncý aðlak þiirdi
Kaçýncý yüreðimi toplayýþýmdý?
Unuttum belki de!
Unutamadýðým!
Yaralý yüreðimin rýhtýmýnda, kalmýþlýðýmýn ilk olmadýðý
Ýçimde ki ölü kuþlarýn çýðlýðý martýlarýn sesiyle yarýþýrca yükseliþiydi
Ýçimin aðrýsý aynada ki yüzümü kanatýrken
Kendime öfkelendim
Yüreðine dokunan yüreðime kýzdým
Gözlerine akan gözlerime sitem ettim
Ýçime aðladým...
Düþlerimin büyüklüðüne
Yüreðimin suçuna seni ortak bildim
Seni hep Munzur’a benzettim
Suskun ve hýrçýn içine akýyordun
Bense Dersim kadar yaralýydým.
Bir yaným Anadolu
Bir yaným Dersim olurdu
Öfkede Kara denizdim
Hýrçýn vururdum yüreðinin kýyýlarýna
Sen Munzur’un akýþýnda türkü olur
Þiirler okurdun sürgünlüðüme
Ben de gözlerinde soluklanýrdým
Esmer gülüþüne palazlanýr
Yüreðinde kaybolurdum
Taparca severdim seni...
Tanrýya her el açýþýmda seni dilerdim
Düþlerimi ekerdim yüreðine
Gelip toplardýn dualarýmý meleklerle gökyüzünden
Ben hep inatla seni dualarýma katardým...
Ah yokluðuna yorgun düþtüðüm!
Sensiz vakitler yangýnýma körükle geliyor, boþluðuna düþüyorum
Ürkütüyorum geceyi
Gecenin kanatlarýnda usulca süzülüp sana geliyorum
Yudum yudum gözlerini içip sen oluyorum
Karanlýk gecenin kollarýndan kurtarýp beni
Nefesine sarýlýyorum
Sen mavi göðüm
Yüreðimin aðrýsý
Sevdama ev sahibi
Sen yine de inanma
Yer bulduðum gökyüzüm
Ben hep sevdim seni...
ASMEROZ-62
Gülþen Polat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.