Gel Artık Sevdiğim
Caným,
“Caným” deyiþin birden
çaðlandý kulaklarýma
Kaç zamandýr rüyalarýma da gelmiyorsun
Oysa uyumadan resmini hep öpüyorum
belki gelirsin diye gelmiyorsun...
Bilmiyorsun bu hasret ömrümü törpülüyor.
Papatyalar ektim bahçemize,
Evimize salýncaklar kurdum
Haydi çýk gel bitsin artýk bu hasret
Her gün sessiz duvarlara
sevdiðin þiirleri okuyorum
Sesim sana uzak, nefesim bana tuzak.
...
Avutuyorum kendimi bin bir hayal ile
Kapýnýn eþiðinden çýkýp gelme ihtimalini
Bu karanlýk kuyudan bana
el uzatacaðýný düþüyorum
Gel artýk düþünmekten usandým, býktým.
Bir kara kýþý geride býraktýk,
cemre topraða düþtü
Güneþ bulutlarý aþýp
yeryüzüne gülümsüyor.
Daðlar uzadý,kýtalar kavuþtu birbirine
Bu ne imkânsýzlýktýr ki
senin aklýný esir almýþ.
Sana bakýnca,
gözlerime vurup parlayan
aþkýn tam kendisidir
Ben yalnýz senle gülerim,
yalnýz sana aðlarým
Bu sana olan sevdamýn meziyetidir.
Gel artýk gönlümü sevginle doldur
Gel artýk yüzüme gülüþünü dokundur.
Benim senden öte bir yolum yok
Yönüm sen,saðým sen solum sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.