likarde...

kelimelerde ölür...



duygular gibi
kýrýsýr
sarý bir kahve lekesi gibi
düþünki
zamandan caldýðýn her güçsüzlük aný gibi
kücülür
hatta biter gibi durulur


kaldýrýrsýn
kendini icinden birþeyler devrilir
düþer yok olur
umursamadan
yaþarsýn öðle akþam gece
günler
yetiþmez zaman öksü kusunun susduðu yaðmurlardýr
kargalar
bile güzel ucmaz gökyüzü ýslýktýr
bulursun
bir kaç tane hata yýðýný




icinden
olmaz dersin imkansýzdýr
yaþanmayan
ne varki
kaybolsun düþ olsun yada hayel
bir kaç gün
anlarsýn kendi kendini
yapmadaðýn ne varsa sorgularsýn
ne bir ümit
nede bir kývýlcým vardýr
güneþ hep ayný batar
ve ay karanlýðý sever dersin



kabul edersin
geçmiþ yada gelecek
deðiþmez
dururmu anlaþýlýrmý
yahut hiçliðe cýkan sonmu
kapkara bir amaç kaplar
cýkar
dolaþýr renk alýr yahut tükenir
bir sýzýn bile oynamaz
icinin
kalabalýk hali rahattýr
amacýn ve huzurun daðýlmaz
tam tersi
ruhun artýk seni ele verir
cýkmaz yollar
gördðün mükembellikler
umudunun
bin parca hali yavaçca tüm olur



kablarsýn
dipdiri halinle hiçliðini
gülersin
bazen çokca öðlesine
bir þeylerde bulursun rahatlýðý
gözün
aðrýmaz o an mutlusundur
hep ayný günleri yaþamak istersin
cünkü
aradýðýn þey icindedir
bakmakla görmek gibi
kendine
kýzmak yerine azcýk düþünürsün
o an birþeyler
tükenmez yerini bulursun





bir gökkuþaðý olursun
yada bir mevsim
baska bir an olursun
yeni bir zaman
durgunluðun senden ayrýlýr
baska biri olursun
eski tuhaf hallerin gider
sustuklarýn icinde büyümez
tam tersi icinde birþeyler fafifler
yok olur birþey baþlamaz yoktur
adýný koyamadýðýn ismini bile bilmediðin
hayata olan baðlýðýn
yaðmurun kýþýn yazýn sonun
hep ayný kalýr
o an özlem terkedilmiþtir
yüzünün eski hali gelir
icinin binlerce bosluðu tam olur




eskiden kaçmak þimdi ise yaþamak
düþün biraz ne kaldý
yada ne varki
hepsi ucup gidermiki
hava düzmüdür
gökyüzü kuru kalýrmý
yollar derin anlar aðýrmýydiki
ölümlerden canlý kalmak
her gün icindeki baðýran acýya su dökmekmiydi
seni senden baska kimse bilmezmiydi
hadi söyle durma bakma öðle
herkez bir gün ölmüþtür
yaþamak icinde olsa
o cehennemden cýkmýstýr
kallanlar ise özgürmüdür
düþün hadi
anla biraz idrat et
temelden sona kadar
bir adým at kendine
berki düzelmez ama uðrasdým dersin
kendi halindeki amaçlarýna
yada olmayan gölgelerine


þimdimi
gökyüzü düz ve kuþlar yaðmur gibi
gözümden deðil ama
icimden aðlamak istiyorum
bir acýyý bilmek gibi
düþünmeden parcalanmak
her gün yaþamak icin deðil
bu gün ölmek icin
gülerken aðlamak gibi
ve
hiç bir acýnýn ilacý yoktur...







-


Sosyal Medyada Paylaşın: