Ufak tefek siirler 2

Ne küslükler, ne kýrgýnlýklar ve de ne dargýn ölümler gördüm ben bu hayatta
Ne savaþlar, ne barýþlar, ne kavgalar var
Dikenine göz yumup caný acýsada gülü avuçlayanlar
Karanlýktan güneþe sýðýnýp gün bitiminde yine karanlýkta kalanlar...

Ve zamanla öðreniyor insan
Güneþin ve güllerin bir tek kendine batmadýðýný
Suretlere bakýp nasýlda aldandýðýmýzý...


Tuðba Topal
-------


Bir gece düþün ki;
Kan revan içinde yüreðimdeki darbeni püskürtmeye çalýþýyorum.
Ve bir sabah düþün ki;
Püskürtüp, bastýrdýðým darbenin enkazýný toparlýyorum.
Kýsacasý gecemde de, gündüzümde de
Senin açtýðýn yarayla uðraþýyorum...

Tuðba Topal

-----

Boyasý dökülmüþ kapýlar gibiyim
Mutluluklarým dökülüyor üzerimden, giz olan acýlar çýkýyor hayat yüzüne
Aklýmda binlerce þiir
Kalbimde tek bir resim
Kulaðýmda eskiden kalma titrek sesin
Topluyorum arka sokaklarýnda kaybolmuþ yüreðimi
Asýyorum göðe
Kurutuyorum sevdamý içinde
Kurudukça dökülüyorsun sen de içimde
Parçalarýn daðýlýyor etrafa
Yine sen saçýlýyorsun kalbimin odalarýna

Hiç bir yapraðý olmayan çiçekler gibiyim
Irmaklar boþalýyor
Denizler çekiliyor
Yitik bir ülkeyi hem terk ediyor, hem de korumaya çalýþýyor kalbim
Eksik kalmýþ cümleler düþüyor dilime
Yetim kalmýþ ismim, yan yana söylenmeyince senin isminle...

Vur kaç yapýyor anýlar acýma
Ve ben her neresinden tutunuyorsam bu hayata,
Orada senin gözlerin var.
Bunu sakýn unutma!!!

Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın: