Biz birbirimize iyi bakalım yüreğim

Biz birbirimize iyi bakalým yüreðim,
Zira yine biz iyilestirmek zorunda kalýyoruz kendimizi.
Yalnýzlýk soðuk duvardýr,
Kalabalýklar ise kör gönüller barýndýrýr.
Ýnsan neresinden vurulduðu zaman daha çok acýr caný?
Kalbinden mi?
Yüreðinden mi?
Yanýldýðýný anlayan beyninden mi?
Yoksa kör bi kurþunla vurulan bedeninden mi?
Hangisi daha çok acýtýr caný?

Belirsizlikte mi daha çok kaybolur?
Yoksa bildiði yolun, yanlýþlýðýnýn çok geç olduðunu anladýðýnda mý?

Bir kaþýk su bile deðildi, ýslak bir kalpte boðulduk biz yüreðim.
Her mevsim, hüzün döken aðacýn gölgesinde geçirdik hayatý.

Dar bir kolidordan, geniþ umutlar geçirmeye çalýþtýk
Boþ sokaklardan ele ele hayali aþklarla dolaþtýk
Bu kadarý fazla deðil miydi yüreðim?
Biz seninle kurumuþ göllerde bile ne sandallar batýrdýk
Bu kadarý fazla deðil miydi?

Yýlgýnlýk var artýk omuzlarýmýzda,
Küskünlük var bakýþlarýmýzda...
Gökyüzüne bakmasak ne anlamý var mavinin?
Ve þuan baktýðýmýz mavinin bile anlamý hiç yok hayatýmýzda...
Umutlarýmýzý bu kadar derine gömdürmemeliydik yüreðim.

Biz birbirimize iyi bakalým yüreðim,
Zira yine biz iyilestirmek zorunda kalýyoruz kendimizi.
Yalnýzlýk soðuk duvardýr,
Kalabalýklar ise kör gönüller barýndýrýr.

Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın: