Bir vapur geçiyor uzaktan, Denizlerin dalgasýyla beraber köpürüyor içimdeki yalnýzlýk Ne güverciniydim o denizin, nede içinde bir balýk Olsam olsam tek bir damlaydým. Tek bir damla. "Üzülme!!! " diyorum kendime " Üzülme !!!" Nede olsa bir yanlýþlýktým ben bu dünyada
Ey insanlar Ey iki yüzünü bile dörde bölmüþ insanlar Acýyarak bakýyorum yalan dünyanýza Acýyarak !!!
Kendini tekrar eden uzun bir hataydým Bir kanatlýk bile yerim yoktu bu coðrafyada Gecenin karanlýðý düþüyor cesetimin üzerine Alýyor beni koynuna Oysa ben yalnýzken karanlýkan da korkardým.
Ey gecemde zillerle çalan yalanlar Susun artýk Aðaçlarýn fýsýltýlarýný duyamýyorum
Üzerimde beyaz bir elbise Yüreðimde dünya yükü Beni ne zaman " kýzým " diye saracaksýn masmavi gökyüzü?
Tuðba Topal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuğba TOPAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.