Dünya da açlýk baþ göstermiþ dostum insani kýtlýk, insanlýðýna yenik düþmüþ Yüz binler depremde, milyonlar ise savaþta ölmüþ Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuþ
Dostluk, arkadaþlýk, çýkar kavgalarýnda bitmiþ Hýrsýzlýk, soysuzluk, aymazlýk almýþ baþýný gitmiþ Ve merhamet, sevgi, saygý, bir de vefa tükenmiþ Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuþ
Ormanlar çöl, denizler gri, gökyüzü solmuþ Barajlar, dereler, nehirler bir bir, tek tek kurumuþ Her sokak, her cadde ve þehirler çöplük ile dolmuþ Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuþ
Tüm renkler, gri’ye esir düþmüþ Ýnsanlýk yaptýðýný unutup, doðaya küsmüþ Yüz binler depremde, milyonlar ise savaþta ölmüþ Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuþ
Ve nihai son!
Maðlup olmuþ artýk doða Yenildiðini açýklamýþ dünya Güzellikten anlamayan, bencil olan insana...
18 Mayýs 2008 Adnan Bilgiç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adnan Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.