Kırk Sekiz Yaş Şiiri

Çok þükür kýrk sekiz yaþýna girdik,
Dünyanýn her türlü halini gördük,
Hayat hamurunu, çileyle kardýk;
Zevk-i sefa deðil, gamdan hoþlandýk,
Yýllar týrpanladý, biçti, yaþlandýk.

Kuzeyde üþüdük, yaðan kar ile,
Sevdalandýk, yola çýktýk yar ile,
Akdeniz’de gözü açtýk ter ile;
Güneþin baðrýnda yandýk, haþlandýk,
Tenimizin rengi uçtu, yaþlandýk.

O köy senin, bu köy benim dolaþtýk,
Nice ova, dere, tepe, yol aþtýk,
Gurbete, hasrete, zora alýþtýk;
Hakký savununca, bazen dýþlandýk,
Türlü dertler gedik açtý, yaþlandýk.

Depremler, yangýnlar, taþkýnlar, seller,
Savaþlar, sürgünler, hain darbeler,
Anlatmakla bitmez, ah daha neler?
Zulme karþý kurþun yedik, taþlandýk,
Aðzýmýzýn tadý kaçtý, yaþlandýk.

Yaþadým eþ, bir de ana acýsý,
Dinmedi kronik yürek sancýsý,
Teselli verirdi yolcu, hancýsý;
Maðdur listesinde adým, fiþlendik,
Felek sabrýmýzý ölçtü, yaþlandýk.

Haramý katmadýk, ekmeðe, aþa,
Kanaat eyledik bordro, maaþa,
Kaþýk sallamadýk pilava boþa;
Ýki idik, üç de çocuk, beþlendik,
Bir de baktýk, gençlik göçtü, yaþlandýk.

Saçlarýma kýrlar düþtü habersiz,
Çizgiler alnýmý deþti habersiz,
Ay bacayý çoktan aþtý habersiz;
Zaman kündesiyle kötü tuþlandýk,
Yel gibi savurdu, saçtý, yaþlandýk.

Hamdolsun Rabbime, her nefes için,
Dünyaya gelmedik, tek heves için,
Can ki, emanettir, bu nefis için;
Kütüðe ‘Bir Mart’ta doðdu.’ iþlendik,
Orta yaþ da geldi, geçti, yaþlandýk.

01.03.2018
Muhittin Alaca




















Sosyal Medyada Paylaşın: