Vurup anýlarýmý omzuma Bir mecnun, bir derviþ gibi Çýkmalýyým hemen yola! Zamanýn hiç yaþanmadýk Eksik kalmýþ bir parçasýna.
Tut ki, bir kervan Bir gemi gibi Bir hedef seçip Düþünmeden gerisini Gitmeliyim buralardan Çok uzaklara. Sana tapar gibi Senden kaçar gibi.
Kaybolmasý gibi yarasalarýn Gecenin karanlýðý içinde Ya da durgun akan Bir su gibi sessizce Yönlendirip yolculuðumu Akýl ötesine Görünmez bir felaket Çýlgýn bir hayalet gibi Tutunup yamaç aþaðý Bir dað meltemine Gitmeliyim hemen Býrakýp seni geçmiþimde.
Gidiyorum Ahh, gidiyorum. Ama sende kalacak aklým. Yiyecek getirmeye giden bir kuþun Aklý yavrularýnda kalmasý gibi!
Gidiyorum gözüm arkada Çocuk bir ruhun Örneðin ölmüþ trafik kazasýnda Soðuyan cesedini Terk etmesi gibi!
10.12.1967 Serban
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazmon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.