Dar körebenin çukuru, Gamzesine düþen ölmekte... Uyanan her sükut, Çýðlýðý çaðýrmakta... Dillenmekte Büyümekte.
Ýki kelime sonra , Bozuk bir lehçeden düþer söz! "Iþýk "hecelerine ayrýlarak okunur... Çukurda gözleri baðlý taþlar, Sýcaða yaklaþan... Parmaklarýný yapýþtýrdýðýn kaya Uzun ve yassý.
Körebe bir adým ileride...
Sesle dolan aðýz boþ... Kenarýndan sükut almakta... Yürümekte yol Akþamý uyuyan sabah uyanmakda "Iþýk " kurumakda Gýcýrdamakda yalnýzlýk Söz kapanmakda!.
Sönmekde düþ... Sesle dolan aðýz boþ! Kýyýsýnda HÝÇ dolanmakda. Bir kelime sonra düþer gök... Körebe oynanýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güzyanım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.