Kendi içime hakim topraðýn yürüyen parçalarý Yol ucunda görünmeyen iplerle düðümlü birbirine
Kiminiz yuvarlak Kiminiz deri
Uzaktan gözüme sivrilen noktalar Aðrý gibi batarken..aðrýnýn yerden mi Gõkten mi geldiðini bilemezsiniz Ki Gözlerimde mana derindir Ve her zaman açtýr bakýþlarým Bir þiire Ya da bir söze tamamlanmak için Bazen þehrin daracýk sokaklarý Gürültüyle uyanan Bilemezsiniz aðrýnýn yerden mi Gõkten mi indiðini Ama aþk Parlak duygularýn içinde mücevher Sonunu gõrmediðimiz denizin göðsüne Yaslamak ruhu Tesellisi görebilende
Rüzgarýn mor dalgalý diliyle konuþuyorum Kuyunun dibinden çýkan Yusuf’un hatýrýna Içimdeki denizi yarýp balýk doðruyorum Hüzünlü bir atýn sýrtýndan inerken ayaklarýna Avuçlarýna aþk senden olma elbiseyle Uykularýna giriyorum Arka bahçe birikintilerinin Özlem ikindilerini õrt üstüme Gittikçe yükselen sesleri çocuklarýn Duvarlara týrmansýn Ölümden öte yol var mý Sol yanýmýn yanýnda durabilmek için Vazgeçtim mezar olmaktan Toprakta nemlenip Çiçeklensin acýlar
Mavi bir türküyle Ah yeþil/ler
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.