BÖYLEMİ YAŞANIRMIŞ

böyle mi yaþanýrmýþ mevsimler yýllar boyu
böyle mi dönermiþ gün kýsalýp uzayarak
böyle mi düþermiþ yapraklar önce bir bir
sonra seller gibi boþanýrcasýna aniden
ve böyle mi doðarmýþ güneþ,
böyle mi açarmýþ çiçekler taç taç, rengarenk?
farkýna bile varamamýþým senden önce.
ne nefesler alýp vermiþim fütursuzca,
günü aya, ayý yýla eklemiþim umursuzca.
aðlamýþým gülmüþüm bahar yaðmurlarý gibi kýsa kýsa.
üþümüþüm zemheride, yanmýþým Çukurova’da,
gezmiþim de yedi iklimi görememiþim bir birinden farkýný,
daðlar tezek, bulutlar pamuk gelmiþ gözüme.
misket oynayan çocuklarýn günü gibi harcayýp gitmiþim ömrü,
kadrini kýymetini bilmemiþim senden önce.
þimdi iliklerimde hissediyorum her mevsimi,
kýþta seninle üþüyor, seninle ýsýnýyorum ta yürekten
günler anlamlý artýk farkýndayým uzayan kýsalan gecelerin,
baharlar çiçek çiçek içimde, her çiçekte bir sen var,
dökülen yapraklar habercisi yeni baharlarýn,
senden sonra.
korkutuyor artýk ölüm beni, ürpertiyor içimi,
ne kadar önemliymiþ alýnan nefesler,
ne kadar anlamlýymýþ kalan zamanlar senden sonra.
yeþile bezenmiþ dünyam ve gelecek zamanlar,
içim dýþým sen olmuþsun,
al ruhumu
al ruhumu sevdam,
gözlerin de beni yeniden yarat....

Sosyal Medyada Paylaşın: