Bu þehir, Bu þehir çocuk ne sana dost ne bana. Alýp götürüyor ömürlerimizi kara bir katran kazanýna. Ben unuttum baharlarýn geliþini-gidiþini, Sense hiç yaþamadýn bu betonlar arasýnda. Hangimiz daha þanslý ya da þanssýzýz bilemeyeceðiz. Bu þehir çocuk alýp götürdü yarýnlarýmýzý da, aklýmýzý da. Sen þimdi farkýnda deðilsin tabi hiçbir þeyin, Hele yitirmeye baþla bir hayatýn sana verdiklerini, Piþmanlýklarýn, dövünmelerin de kar etmeyecek Baþýný vuracaðýn taþýn bile olmayacak Kuþatýldýðýn yüksek binalarýn arasýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.