Uyandır Beni Sesinle

Beni hasretin koynunda
sabahlara muzdarip kýlma
Uyandýr beni sesinle,
bak gözlerimi yumdum hayata
Bir bilsen nasýl yanar yüreðim,
Haydi soðut bu ateþi, soðut gülüþünle.

Bu sevgiyi öyle basiretsiz görme gözünde,
Ben sevmenin güzelliðini senle yaþadým
Beynimin koridorlarýnda adýn yankýlanýyor
Dilim sustukça, gönlüme vuruyor
hep seni haykýrýyorum.

Bensiz bir hayatla tanýþýklýðýn olmasýn,
Bak ellerimde papatyalar var,
saçlarýna takmaya geldim
Yüzünü bana çevirip,
Aþkýn karanlýk sokaklarýna sokma beni.

Gel sana hem çay demlerim
hem de þiir yazarým
Biliyor musun? Zaten yokluðunda
Hep sana yazýp hep kendime okuyorum.
Kimse bilmesin seni istiyorum,
kimse sevmesin seni benden baþka.

Biliyorum gelmeyeceksin,
ben ýþýklarý söndüreyim
Annem görmesin üzüldüðümü,
Görse o da üzülür,
Ben zaten alýþtým
yokluðunun verdiði acýya
Bir de o oðlunun acýsýyla yaþamasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: