Býrakýn kanasýn yaram, sýzýsý size dokunmaz Ben sevdim, ben yanýldým ben kýrýldým Can benim, sevda benim. Kahrýný da ben çekerim, hiç olmaz þikâyetim.
Ömrümüzü önüne serip yar dedik, Sýrtýmýzý dönünce ilk kurþunu onlardan yedik Nedir ulan bu aþk belasý, hep içimizi zehirledik Bu sevda yüzünden yaþamaya tövbe ettik.
Gözlerim kapanmýyor, sanki ölümü bekliyorum Her an aklýmda ne yapsam hiç unutamýyorum Öyle bir baðlandým, öyle kapýldým ki, rüzgârýna Caným çýksýn!Canýmdan koparýp atamýyorum
" Ölümü özledim anne, yaþamak isterken delice" Gömülüyorum þarkýlara, dünyamýn ýþýklarý sönük Gözlerin çok uzakta ýþýk saçmýyor ki kara bahtýma Bazen diyorum, Tanrým sýrtýn bir tek bana mý dönük Her seviyorum diyen gelip zarar verdi gönül tahtýma.
Kalbimdeki hüzün deryasýna girmeyen bilmez Gözünden yaþ akmayan, benimkini silmez Kalbime savrulan bu yumruk hiç bükülmez Yaþýyorum öyle sensiz, öyle nedensiz öyle nefessiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.