Baþýmýzýn üstünde bir tane gökyüzü var,
Bir tane güneþ,bir tane ay ve sereserpe bulutlar.
Yldýzlarý saymýyorum bile onlar bizden çok uzaktalar,
Ama þu garip topraðýn üstü karýþýk,
Kimseye yetmiyor,yetinemiyorlar.
Yüzler asýk,tebessüm eden ilk göze çarpan,
O da,pek dikkat çekmek istemiyor,korkusndan,
Rahatsýz oluyor,onu anlamayan bakýþlardan,
’’Bu neden mutlu ki þimdi?’’ diyorlar da,ondan.
Elbet bu gezegenin de birgün benzini biticek,
Öyle okun falan üzerinde dönmeyecek,
Hesap kitap ne varsa önümüze dökülecek,
Ne ileri gitmek olacak ne de geri dönmek.
Bir tane gökyüzü var,neyi paylaþamýyoruz?
Nereye sýðdýracaksýn,bu dünyadan topladýklarýný?
Nasýl üryan geldiysek,üryan da gidiyoruz,
Vallahi görünce kaçacaksýn tanýdýklarýný.
Ben demiyorum Allah diyor