Vedasız bu gidişler dönüş için umuttu… mehmetmacit
Vedasız bu gidişler dönüş için umuttu…
nefesimle býraktým yürek yangýnlarýmý esen yellere, hicranlarý katarak. dileðim odur ki sevgili, seni de yaksýn, küle çevirsin bu aþk. biliyorum, kutup rüzgârlarý esiyor kalbinde, sana ulaþan sevgim üþür sahillerinde. þehrin kenar mahallesi gibi, düþlerle avunur yoksul harabe gönlüm, baktýkça yalýlara…
dalgalar küsmüþ sahile, martýlar aðýt içinde. yalpalýyor kýyýda sahipsiz kalan gemi, ha battý, ha batacak. aðýt yok dilimde, sanma ki yüreðimde ýlýk meltemler, ciðerim yanýyor sevgili. girmesem de tuzlu sulara, kesiliyor nefesim anýlara daldýkça. ha boðuldum, ha boðulacak…
aþýklarýn yüreði kanar diyorlar da, benim ellerim kanýyor. tuþlara dokunan parmaklarým titreme nöbetinde, sen yazýyor her dokunuþ, sen düþüyor yanaklarýmdan usulca. yolun sonuna doðru hýzlanýr ya sürücü, hýzlanýyorum sona. vedasýz olmalý gidiþim sensiz bir Dünya’dan, vedasýz alsýn beni ölüm. vedasýzdý gidiþin…
ufku kanatýrken Güneþ sabahýn seherinde, duygularýmý sarar hüzün dolu intizar. taþýyamaz inan ki gözümden düþen yaþlar, bu aþkýn günahýný. saklanýr ruhumun derinliklerine geceden kalma ahraz düþler, aðlatýr için için sensizliðe sevgili. bir resim yansýr aynaya, nefret kusan bakýþlarda sessiz fýrtýnalar. yükseklere düþen kar taneleri, yaðýyordu sanki yüreðime, doðan güneþe inat…
ölü doðmuþ umutlar, gebe kalýr yeniden akþamýn karanlýðýna. vedasýz bu gidiþler dönüþ için umuttu. ‘’kahverengi bakýþlar’’: Onlar beni avuttu.
Mehmet Macit 06.02.2017 Dikili/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetmacit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.