Düþeceðim kuyunun yolunu kaybetmiþim Kayboluyorum bu yüzden Takýldýðým her tümsekte Anlamadým ben ne biçim abdalým! Taþ atýp düþürülmüþ incir gibiyim Yaralandýðým yerden Sýzýyor balým.
Sancýsýný yâr bildim susmalarýmýn En diri cümlelerimin Kýrýldý kolu kanadý Bal tadý gelince damaðýmdaki zehirden Gidesin gelir þehirden
Cahilim dünyanýn rengine ben de kandým Evvele mahirim ahire þaþkýn Sabrým paslý deðirmen her aþk gönlüme zahmet Ben üzüm ezildim Sen þarap süzülürken Ey Muharrem Oðlu Neþet Biraz insaf et!
Kalbim yine benden önce düþmüþ yollara Sazýna tel germiþ beni Sýzýmýn þaþkýnýyým.
Barýþ Çelimli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.