Bahçe beller, tarla sürer, Ekmek açar, dokur hasýrý Çocuk gülüþü, gençlik düþü bir yana Sýzlatýr Ümmühan’ý ellerinin nasýrý.
Büyüdükçe büyür iþe güce, Tarlaya, yazýya, yabana Serpilir dile destan. Bekler Ümmühan’ý hangi kapýya yollanacaksa Oranýn iþi gücü harmaný, Kurtulmaz gönlü yastan.
Ümmühan bir ceylan Doðru bildiniz yaralý.
Þu tepenin arkasýný görmemiþ Saysan on kiþiye gülümsememiþ. Gülüþünü yasak etmiþ atasý, bata töresi Batmýþ karanlýða Ümmühan’ýn Ala gözü, gök gülüþü, ata yöresi.
Eðilse karnýnda yük doðrulsa sýrtýnda yük Dili zincire vurulmuþ Diyemez derdi büyük...
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.