En son ellerimi tanýdým, en ilk avuçlarýmý.
...
Bir tek þiirlerim kaldý kendime
bir demet kâðýt
yüz’e yakýn d’okunacak kitap
oysa ne çok yakýndý yüzüme hayat
bir tek mürekkebim kaldý kendime
onu da oluk oluk hüzünler alacak
saksýda çiçeklerim
plakta ömrümün nakaratý kaldý
sahi nasýl biliyor ahvalimi bu þarkýlar
nasýl dökülüyor ayaklarýmýn dibine bulut grisi yorgunluðum
ve nasýl uçup duruyor mutsuzluklar
ah anne
var mýdýr sence tekrarý yaþamýn
varsa yeminle seni yaþatacaðým
kendimi nefesinin týnýsýna iliþtirip
ömrüne ölümsüzlük nakýþlayacaðým
hiç uyumadan
uyursam geceler alýr seni
seni sabahýn kanlý ellerine býrakmayacaðým.
Bir tek sessizliðin kaldý gidiþinden
aðaran cuma sabahýnýn aký saçlarýmda
bir tek harfleri kaldý yazgýmýn
hepsi yaþandý ve gitti
selasýný hangi güftede verirler bilmiyorum ayrýlýklarýn
vedalarýn güftesi küflü oluyor anne
çilli tavuðun, kýzýl þalýn
kedilerin sütünü unutuyoruz sen olmayýnca
biliyorum günah anne dilsiz hepsi de
onlarý sütsüz býrakmak kadar
sensiz kalmak da gün’âh anne
tövbesini de öðret bana bunlarýn
bir tek sabrým kaldý
baþým sað
kâlbim firari yitirdiklerimde.
Bedenimde bir tek soluk
depozitolu bir tek nefes
göðsümün yorgun kafesinde
yaralý bir kuþ kaldý
hadi gel
azat et anne..
8Þubat18
Z. Nâr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.