Ve sen bana dokundun, Deðiþti birden dünyanýn rengi, Griden maviye döndü gökyüzü, Siyahtan yeþile yeryüzü.
“Bu þiir sana, yalnýzca sana…”
Bilmiyorum nasýl olduysa, Dualarým ulaþmýþ gülüþüne, Ruhum deðmiþ ruhuna. Ve nasýl oluyorsa, Sen gülerken ben çiçekler açýyorum.
Adýmýn harflerini diziyorum, boylu boyunca senin adýnýn yanýna. Usulca üflüyorum dualarýmý, Karýþsýn diye dualarýna, amennâ.
Ve sen bana güldün, renk geldi siyah beyaz Yeþilçam’a. Nasýl olduysa savaþlar barýþ oldu, Ben de sana karýþtým, yalnýzca sana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül AKDAĞ BARUTÇU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.