KÜÇÜK KIYAMET

Titrek sancýlar Boðaz’ýn dokusunda
Terennüm ediyor.
Hele ki o yanlý acýlar…
Depreþen müdaviyim duygularýmýn
Aþk zaten çýkmazým ve kýskacým.
Tutunduðum ne ise ya da kim;
Dirildiðime kâiniyim her ölümde
Sonra da surlarýnda þehrin
Ve isyanlarýnda
Ýçimdeki kumrularýn
Bir deli fýtratým anlayacaðýn.

Dokunan tenimde yaðmurun,
Yakýldýðým iklimler deðil de hani
Esir düþtüðüm.
Tutturduðum þarký mý yoksa
Aþkýn batýlý bir girizgâh?
Yine þiirlerle döþeli kaldýrýmlarda
Ben kuruntularýmý delip
Senin delen gözlerine tutkun
Deli bir bakýþ olabilirim.

Deli bir i mge tadýndayým zaman zaman;
Neden sanýrsýn ki yazdýðým bunca
Yürek kelamýný
Bir bir içtiðine tanýk olmanýn
Verdiði huzur ile
Ölüme bile hazýr olduðum?

Görmediðim, bilmediðim, gitmediðim
Hangi memleket, diye sorma ne olursun
Hatta sorma da;
Kanayan mý kanatan mý olduðumu
Ve dünümü terk ettiðim
Þu melun þiirde
Bil ki;
Ben bu aþkýn sakil ve yanýk
Tutanaðýyým.

Ne kadýn ne de erkek;
Ne yalýn ne sýra dýþý
Hatta ne eteklerimde taþýdýðým
Ne de yürekten kazýdýðým
Aslýnda Ýlahi Aþkýn uzamýdýr bunca yergi;
Bunca türkü,
Bunca feryat.
Yine gönlümün küpeþtesinde,
Bir can simidi bellediðim
Ve Boðaz’ýn deli sularýnda
Defalarca akýntýsýna kapýldýðým…

Buyum ben, anlayacaðýn.
Ne eþkâlim, ne eþrafým
Ve varsa yalaným
Zaten ölmekten asla korkmadým
Ve sevmekten de…
Eklediðim bunca duyguya hürmeten,
Dengimde hangi þiirse biraz sonra
Kopacaðýný da biliyorum kýyametin
Bil ki;
Küçüðü zaten kopmakta içimde.

Sefil olsam da merdim;
Yanýk olsa da kelam
Tüm derdim kendimle;
Yansýz ve hesapsýz sevdiðimle barýþýk
Bir hayatýn da
Tek tanýðý bunca þiir,
Bunca þairden çaldýðým duygulu ritim
Keþke olmasaydý ruhum, dediðim de
Çok oldu hani.
Ne de olsa
Sevmek acýnýn ta kendisi, diyen
Bir nesilden arda kalan son yolcu muyum ne?
Þimdi kapatýyorum gözlerimi
Ve sayfamý boyuyorum aþk renginde.

Siyahý da seviyorum
En azýndan beyazýn nüfusu
Parýldayan gecede.
Bir de pembeden bozma düþlerim
Zaten tek tesellim çocukluðumdan beri.
Maviden bozma gökyüzünde,
Hissettiðim rahmeti nasýl unuturum
Yazmadýklarýmýn dibinde?
Yeþile çalan gözlerimde
Nedense hep elem ve hüzün bozmasý
Bir çatal sesi belki de
Diyemediklerim kanatýrken içimi.

Tebessümlerim hepten saklý cebimde:
Bozdur bozdur,
Yâd ettiðim dünlerim olmasaydý
Hepten yok olmuþtum, sevgili;
Aslýnda var olduðum bile bir misilleme
Evrene
Hele ki muhalif gölgelere
Vermediðim tavizi
Yerle bir ederken ayak sesi zulmün
Þimdi gitmeliyim
Zaten geldiðimi gören de kimse olmadý benim.

Ben buyum iþte:
Bir deli güfte
Asla çalmayacaðýný bildiðim o bestenin
Yüzü suyu hürmetine
Aþkýna ve benliðine sahip çýkan
Bir deli i mge tadýnda da yaþarken hayatý
Sadece geçtim buralardan, demek
Olmasa da haddim,
Gizemin de aþkýn da ta kendisiyim.




Sosyal Medyada Paylaşın: