ÇOK OLUP ÖLSEM
Hazýrlasam diyorum çantamý,
Ýçine koysam yaralý yüreðimi.
Hüzünlerimi, dertlerimi koysam,
Yollar yerine getirse gereðini…
Baþka dünyalara götürse yollar,
Çiyanla yýlanla sürgün olsa adým.
Sýnýrlarýna saygýlý her varlýðýn,
Ninnisi gibi çalsa türküleri sazým.
Tokat atmayý bilmeyen gezegenler,
Sadece sevmeyi bilen ellerimiz.
Ölümü utandýrsa yaþadýklarýmýz,
Geçmiþe yanmasa gelen günlerimiz.
Ýnsanlarýn içinde insanlar yalnýz,
Aramýyor kimseler kayýplarýný.
Çirkinlikler damla gibi kusursuz,
Mezatlarda satýyor herkes ayýplarýný.
Yaþamak kar tanesi gibi bulanýk,
Her insanýn önünde bir sanal sofra.
Yaradan eþit daðýtsa da her þeyi,
Açgözlü insanlar insana safra.
Hazýrlasam diyorum çantamý,
Ýçini doldursam, altýný delsem.
Bir hýrka bir lokma, bir can feri su,
Bir düþ yolunda düþüp çok olup ta ölsem…
þuayipodabasi…
17.12.2016/KEPEZ/Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.