Evvelin buz tutmuþ kaygan zemininden Ölü gövdeler tutuyor avuçlarým Ayaklarým yere basarken..ellerim Ne kadar zayýf
Deniz aðzý gemilerle gitmeliyim Sularýn çaðrýþýmýnda dinlenen aklým/ Ve dil taþýyan gökyüzüm Yüreðinin ateþiyle dönerken Parmakuçlarýmda dans etmeli aþk Topraða motifler çizen çocuk Dudaklarýmdan öpmeli Sesi olmalý gözlerimi ýrgalayan Sessizliðin
Geçmiþ ve gelecek arasýna yapýþan camda Teri büyüyen tenim Boþaltsýn ýslaklýðýný Uzaklarýn yakýnýmdaki yakasýna Sabýr giydiren duygularýmýn derisi Sarsýn hücrelerini
Ne kaldý ki geriye Kalbin lügat kitabýnda Deniz ve kuþlar Son damla ýþýðýn Vatan özlemi Caným gülüþlerinde savaþ Ki, Düþsüzlüðün düþü düþmesin Alnýmdaki umuda Derinlerinde bileyliyorum karanlýðý Aydýnlýk gürültüler patlýyor kulaklarýmda Daðýlýyor karýncalar Baþýmý koyduðum taþlardan
Aþk iyiye gidiyor
Uçan köprüler tutuyor
Beni,aþkýmý ve ülkemi
Nehir gibi akýyorum sana Ve kadýn uçurtmanýn ipini yakalýyor Biçimleniyor gözlerin/gözlerimde Ahh sevgilim
Ney sesi huzur üflüyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.