Bir yudum zehir Bir lokma zıkkım

/ Sen en çokta benim, günahýmsýn
Yer kürede alýnmýþ en büyük ahýmsýn /

Beni,
Ýçimi daðlaya daðlaya
Acýyý daðýtýp tüm zerreme
Sevebilirdin.
Öyle hoyrat býrakmasaydýn,
Ellerim böyle boþ kalmazdý.

Oysa ben, sevdim seni
Ýçimde acýyla büyüttüm
Ýçim içimi kemirirken
O septik düþünceler beni yerken de sevdim.

Kararýrken gözlerimde siluetin
Dudaklarýnýn titrekliðine þiir yazdým
Keder sýzdým gözpýnarlarýmdan
Herkese fazlaydým da sana azdým
Yazdým, hep susarak
Sýzdým, gözpýnarlarýmdan
Azdým, kendimden bile
Kýzdým, gel gör ki sensiz kaldým...

Uçurtmamý rüzgar aldý elimden
Bilyelerimi kaybettim
Topacým kýrýldý orta yerinden
Üzülmedim.
Her sevdiðim el kaldý
Umudu da kaybettim
Çatladým tam orta yerimden
Hüzünlendim...

Yine de bir umudum vardý
Büyürken göz bebeklerim
Elimde resmin
Dilimde ismin
Bir sabah gün doðarken
Kulaðýmda sesin...
Ah þimdi olsan
Sýmsýký, sýmsýcak, sýrýlsýklam.
Gördüðün gibi,
Kördüðüm gibi...

Ne çok hasretsin þimdi
Ne çok özlem
Burnumun direði sýzlýyor
Sen aklýmdan geçerken.

En çok geceleri sarýyor yokluðun
Tir tir titriyor hasretin hücrelerimde
Ve hep adýn, bir lokma zehir
Bir yudum zýkkým, güncelerimde...

Belki þimdi arasan
Sesini duysam
Ne çok diner özlemim.
Ve siner içimde bir çocuk
Bir tahta salýncaða...
Elleri hep umuda uzanan
Ve masmavi bir ülke sabahýna...
Umutlanýr umutlar
Yarýnsýz sabahlara.

Bir nehir kopup gelir
Yataðýný yitirip
Ýçimin tortularý
Dilimde birikmiþtir...

/sevebilirdim bir baþka
Yenilmeseydik aþka/
Sosyal Medyada Paylaşın: