Ben mevsimsiz açan çiçek Senin ellerinde, tenimden kan izleri Biliyorum bu acýlar zamansýz bitecek Tenimde tuz yorgunluðu Cesedimde sevdanýn gözleri Bir huzursuz senfoni iç sesimde Yýllardýr ayrýlýðý söylemekte...
Kuþlar kanatlarýný hep acýya çýrparken Tenimi döven rüzgarda senin kokun Ve en zoru yokluðun Hadi yaralarýma dokun. Nasýr tutsun ellerin Acýnýn sevdasý yoktur Tuz ekip yaralarýma Hasadý beklesin gözlerin.
Ve senin bir meleði kýskandýracak beyaz tenin Bir bebeðin ellerinden çalýnmýþ ellerin Narinliðin ve tedirgin gözlerin Bal tadý aðzýnýn içinde. Benim tenimde tuz yorgunluðu Ellerim hasret Kan çanaðý gözlerim Anason kokuyor nefesim... Ben sana göre deðilim Çirkinim Üstelik yaralý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Avci04 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.