Ata Bey ertesi günü de Yomut Obasýnda kaldý. Bir yandan da Çemen’i izliyordu. Çemenin üzgün olduðunu, hiç mutlu olmadýðýný o da fark ediyordu. Ancak böylesi bir güzeli eþ olarak seçmek istiyor, böylesi bir fýrsatý kaçýrmak istemiyordu. 2 Gün geçtikten sonra Ata Bey, Göklen obasýna döndü. Anne ve babasý merak etmiþti. Ata ava çýktýklarýný gittikleri yerin UYomut obasýna yakýn olmasý sebebiyle Kývanç bey’in obasýna uðradýðýný, bir gün misafirleri olduðunu söyledi. Annesi Gülþad hatun, konuyu hemen anlamýþ, Ata’ya “nasýl çemen kýzým, dediðim kadar güzel mi” diye sordu. Ata “Güzel de laf mý anne ben Çemene bayýldým” dedi. Her þey Gülþad hatunun istediði yönde geliþiyordu. Mergen Alp þiþe bir yanda “kar” ý yakalayamadan sakatlanmasýnýn derdi, diðer yandan, obasýndan ve sevdiðinden ayrý kalmanýn acýsýyla kývranýp duruyordu. Bötün daða bakýp bakýp þöyle diyordu ..
BEKLEYENÝM VAR
Hele deyin bana, ey koca daðlar Artýk salýn beni, bekleyenim var Yollarýma bakýp, yâr diye aðlar Hasreti, hasrete, ekleyenim var
Benim buralarda, halim nic’olur Çemenimin sabrý, umut kaybolur Daha görmez ise kahrýndan ölür Her gün ulaklarý, yoklayaným var
Dayanamam inan, bir damla yaþa Yâr diye haykýrýr, daðlara taþa Beni soruyormuþ, geçen her kuþa Gözdeki yaþlarý, saklayaným var
Beddua ve ahlar, gelmeden dile Vuslatý görmeden, biter mi çile Kokum var mý deyip, bakarak yele Rüzgârý, havayý, koklayaným var
Her gün Yaratana, dua ederken Hani nerde benim, sevdiðim derken Uzaklara bakýp, dalýp giderken Derdine onca dert, yükleyenim var
San ki kâbus gibi, döner baþýmda Her zaman o vardý, bahar, kýþýmda Yeter gel diyen ses, gece düþümde Þu gönlü uzaktan, oklayaným var
Lüzumsuz bu derdin, acýsý büyük Boynum kýldan ince, þu baþým eyik Sevilen her yürek, huzura layýk Sözleriyle beni, haklayaným var
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.