Gece Düşü

Gece, efkara çýkarýr yeniden tüm yollarý.
Ve karanlýk vagonlar,
Hasret çeker kuþ tüyü yastýklara.
Yýldýzlarý düþer rüyalarýmýn .
Her gece hasretinin gürültüsü,
Ýçimi ürpertir sessizce.
Sen gelirsin yine baþköþeme.
Ve bir þiir daha söylenir þimdi.
Bir mýsra,
Bir söz daha içeriz kana kana.
Ve ben þiirlerin dizelerinden uçup,
Konarým dizlerine.
Yüzümü alýrsýn avuçlarýna.
Dalýp giderim,
Bakýp giderim sevdalar ülkesine,
Seniz izlerim ayýþýðý þavkýnda.
Ve çiçek tozlarý bulaþýr, gecenin þarkýlarýndan.
Uyuya kalýrým, kala kalýrým öylece.
Geceyi hiç bir zaman bitiremeden.
Sabah olur yeniden.
Bir sabah daha ellerimden tutup,
Kaldýrýp yataðýmdan,
Gündüze emanet eder hayat.
Tüm uykusuz yanlarýmla.
Ve ben tekrar ayný düþü,
Tekrar ayný hasreti beklerim sensizce.
Gün biter akþam gelir.
Bu düþ asla bitmez.
...Rüzgar...
Sosyal Medyada Paylaşın: