kapýmý açýyorum rüzgara hüznüm serinliyor ben uçarý kaçarý düþlerin bulutuyum bakmayýn mosmor kesildiðime orda sopsuguk durduguma yüreðimde tertemiz yagmurlar dileðimde çiçek dolusu bahar dudaklarýmda nemli bir iklim... dolandým avare avare ve bir pencere kenarýna kondum orda saksýda küçük bir çiçek hoyrat eller dokunmuþ yüreðinin yapraklarýna ama o kadar yakýn ki kalbi ...kalbime aramýzda kýrýlgan bir cam ama ....o kadar yakýn ki o kadar da imkansýz az ileride nefes alýyor mahcup bir tebessüm takýlý dallarýnda fakat solmuþ gibi o suyuma muhtaç ben topraðýna hafif buruþuk yapraklarina bakýyorum ah bir yaðsam da dolaþsam damarlarýnda diyorum görüp de dokunamamak bu aþkýn adý bir de bakýp da ulaþamamak doya doya yaðamamak doya doya dolamamak... ama bir damla bile sitemden uzak kalmak yorgun ve soðuk bir bulut gibi o saksý çiçeðinin yapraklarýnda kalakalmak... Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygunduz16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.