Omzuma Yaslan Sonsuza Dek

ýssýz bir þehirdir yüreðim
geceleri, kýþ rüzgarlarý gezer sokaklarýmda
solgun ve sarý yapraklar geçer
gözlerimin önünden
karanlýk, iyice karanlýktýr...
ama ben alýþýðým bu sahipsizliðe
ellerim yalnýz ve solgun kaldý çoðu zaman
yaman soðuklar yedim
karlar gördü yüreðim ve çetin fýrtýnalar
ama üþümedim yokluðun kadar
bir damla sen kadar ýsýtmadý hiç bir þey
hayalinle býrlýkte yaðdým bu sokaklarda
hiç bir þey almadan yanýma
dupduru...
yalýn ve katýþýksýz...
sonsuza dek yan yana inen iki damla gibi
birbirine dokunmadan
ve yalnýz toprakta kavuþan...
sadece senle can buldu bu can
alýþtým ve gezdim tüm kenti
senden daha sýcak bir sokak bulamadým...
nasýl seviyorum biliyor musun
telaþla ve ürkek ve tedirgin
sevdalar ülkesine giden o son treni kaçýrýr gibi
birlikte geçelim istiyorum
ýssýz ve sevgisiz insanlarý ve ovalarý
çevirip hayallerimizin penceresine baþýmýzý
ayný hülyalarda buluþsun dileklerimiz
omzunu yasla...
þimdi sus ve yaþa bu hayali benimle
omzunu yasla ve birlikte gezelim
bulutlarla ve rüzgarla ve göçmen kuþlarla
omzunu yasla
ve öylece kal...
sonsuza dek...
omzumdan inip yüreðime
ve yüreðimin en seçkin yerine
oylece kal...
sonsuza dek..
Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın: