YOLLARI TİTRETENLER

Bu yollardan asýrlar boyunca nice insanlar geçti;
Kimi zengin, kimi fakir, ya da kimi orta direkti...
Çoðu týpký çorak topraða dikilen cýlýz fideler gibi,
Kýz kurularý gibi kimi çelimsiz ve de ufacýk memeli;
Az alýrken çok verdi kimileri sürekli,
- Buzaðýsýný dahi emziremezken -
Çifte de koþulan sýska ve sütsüz inekler gibi...

Kesimlik cins tavuklar ve inekler örneði,
Önüne konulan her yemi de týka basa yedi,
Ve gece yarýsý öðünlerde de duble beslenip,
Teknolojik yöntemler eþliðinde,
Semirdi de semirdi, seçkin ve elit denen kimileri...

Kendi piþirip kendi yiyen,
Öz kýzanýmýz Bay Çomar ise,
Her gece yarýsý zemheri de açlýða havlayýp,
Karda, buzda, ayazda bir kuru kemik için,
Kýrk bir çöplüðü tek tek ve titreyerek gezerdi...

Aç ve sýskaydýlar çoðu,
Hiç göbekleri de olmadý;
Bu güne kadarda ürkütmediler hiç,
Cüsse ve giysileriyle de kimseyi;
Para babalarýnýn tosuncuklarý ise maþallah,
Yýlda birkaç kez de olsa þükür allaha;
Lüks arabalarýndan inip de, basýp topraða;
Ýri cüsseleriyle seyredenleri,
Ve ayaklarýyla bastýklarý yollarý bile titretti...


18.01.2004, Ankara
Yalçýn Öner
Sosyal Medyada Paylaşın: