Uzun zaman öncesiydi
kendine bileti kesti ayrýlanlar.
korkularýný boyayýp
kalplerine kanatlý kuþlarý mahkum ettiler.
Yalnýzlar ülkesinde karanlýk yükselirken,
ay efsaneydi aralýðýn tepelerinde.
"Ne lazýmsa yaparým." deyip gidenlerin ardýndan
çýlgýn gökyüzü kalanlarýn tarafýnda olmayý seçmiþti.
ondandýr baþýmýza taþ yaðdýrmayýþý.
Yepyeni kurallar çizilirken insanlarýn gölgesine,
doðurgan yaðmurlar yeryüzüne vurduðunda,
incindiði yerden inceliyordu mutluluk.
Aydýnlýk, kýzýl gün batýmýnýn esiriydi
ve mavi saçlý bulutlar aðýr aksak
semanýn sis kervanýna katýlýyordu bir bir.
Bir anka belirmiþti iç sesimin kapý eþiðinde,
yorgundu ve çaresiz
benim olduðum kadar kimsesiz.
teselli için beklerken
gözüm saðanak saðanak yaðdýrýyordu umut tanelerini.
Zeynn