KAR TANESİ...

Hayta ömrün ilk þýkký;
Nasýl ki evrende büyüyen o kýlcal týný
Yine þehrin ve þiirin damarlarýnda süzülen
Hüzün misali,
Yeknesak ve vakur bir kýmýltý
Yine þaibeli mýsralarýn
Kanatlarýnýn buz tuttuðu
Bir Aralýk akþamý.

Nakþeden doya doya
Nispet yaparcasýna sevmek
Ýnsanýn doðasýnda saklý
Ne de olsa.
Aykýrý bir gölge bellensem de zaman zaman,
Beliren umudun ayak seslerinde
Tavan yapar hüzün ve hazan:
Týpký kýþa dönük yüzümün,
Aþka dirayetli ölgün yüzünde
Kara uyanan bir sabahýnda,
Ýstanbul kadar sitemkâr bir þehrin
Külyutmaz sevdalarýnda
Takýlý aklý ve ayaðý
Þu sefil þairin.

Nüktedan bir nota belki de
Adýna yalnýzlýk denen senfoni:
Kül rengi ömrün,
Bitap düþen ferinde
Nice yanýlgý ve yenilgi yüklü
Döngünün en iri tebessümü saklý olsa da
Vermediði bir selamýn
Kim ise dostluktan almamýþsa nasibini,
Yine körebe umutlarýnda
Volta atan martý misali:
Bir þehri seyreden
Bir de þiir niyetinde
Demlendikçe kelimelerin
Muhbir sitemlerinde.

Kazan kaldýrmak deðilse de
Elle tutulur bir sevgiyi
Baþ göz etmek
Yine yüreðinde þairin,
Elemden çýkýp da yola
Varamadýðý ne çok yaka:
Kâh Ýstanbul’un metruk semtlerinde
Kâh þiirlerin, güftelerin
Kaçkýn dizelerinde;
Býçkýn bir kelam adeta
Deli gibi emdiðim
Titrek sesinde kýþ gecelerinin
Duyulmaya özlem,
Sevgiyi kutsayan
Bir Tanrý mademki
Sahibi evrenin ve bizlerin.

Aþkýn da bir yüzü kara
Vermeyen deðil de
Umurunda olmayan kim ise
Saklý t/utkularýný aklarken kendince
Hem de en pervasýzýndan,
Gölgesinden bile korkan
Bunca isyaný görmezden gelip,
Bir kýtasýnda þiirin
Bir de iki yakasý bir araya gelmek bilmeyen
Gizemli Ýstanbul þehrinin
Dolambaçlý yollarýnda
Kuru sýký bir tebessümü sahiplenip
Pay etmek yine
Sürdükçe sefasýný
Kahýrlý gecenin.

Yandan yana hangi sezgi?
Yoldan çýkan kim ki,
Gönül gözünden pervasýzca medet
Uman?
Seslerin de sessizlikle tokuþtuðu
Ýçilesi bir þerbet
Ýçinde yüzülesi ikilemin arka kapýsý:
Ne minnet ne töhmet,
Varsa yoksa sevgiyi pay edip
Kendimce ektiðimi biçip
Edindiðim rahlede
Ýçin için biriken rahmeti
Serperken yüreðin çeperinde.

Buz tutsa da benlik
Hem de öyle böyle deðil,
Garipsenen kýblesinde þairin
Bir gölgeymiþçesine
Tuzaðýna düþmüþsen
Gýybet denen dil zinasýnda
Nedamet yüklü bunca i mgeden alýp da
Nasibini
Usulca ölümü zikrettiðin
Þiir öncesi matemi
Boca edip yüzleþtiðin.

Gerçeklerle yaraný ve yarýný deþtiðin
Yarým kalmýþ masallardan
Nasiplendiðin kadar da
Sevdalýysan hayallerin girizgâhýna
Serildiðin boþ bir küfe misali
Ýçine doldurmak adýna tefekkürünü
Hayat denen sinenin.

Göz göze þehir ve þiir,
Söz söze hayat ve ölüm denen zehir
Nakþeden sihir ile boyadýðýna bandýðýn
Elemi de kahrý da yok saydýðýn,
Kanayan cerahatli yaralarýnda
Tutsak kaldýðýn kendince
Ve yüklendiðini
Bir çýrpýda yok saydýðýn…

Adýmý da unuttum dünümü de madem,
Yarýna varsam varmasam
Ne gam ne de zarar ziyanda kelam
Aslýma erdiðimi bildikten sonra
Erisem kar misali,
Güneþim hepten serili
Mevsimleri unuttuðum kadarým
Belki de kardýðýmý yok saydýðým
Bir kar tanesi,
Elimde kalan son umudum.

Sosyal Medyada Paylaşın: